De oplettende lezer heeft het misschien wel gemerkt dat ik deze week niets gepost heb.
Ik had een vrij volle agenda met diverse afspraken en andere dingen die ik (van mijzelf) moest doen. Daarnaast heb ik echt tijd nodig om mijzelf tussendoor te ontprikkelen en weer op te laden.
Zo heb ik maandag een inhaalslag gemaakt met de training ‘Het punt van pijn’ omdat ik achter liep door het maken van de website. In de avond hadden we nog een live sessie van deze training. Die overigens heel prettig verliep en die ik niet had willen missen.
Dinsdagochtend had ik een gesprek bij mijn psycholoog. Ja, daar kom ik al 2,5 jaar en helpt mij te spiegelen en mijn valkuilen en grenzen te bewaken. Door mijn gedrevenheid blijft dat een terugkerend dingetje. Na de lunch nog wel fijn wat dingetjes kunnen doen.
Woendag een MRI van mijn schouder in het ziekenhuis en daarvan moest ik meer ontprikkelen dan ik van tevoren verwachtte. De hele middag kwam er niets meer uit mijn handen en heb ik naast boodschapjes doen en eten koken niets meer gedaan. Naast de MRI kostte trouwens ook het hele verkiezingsgebeuren met alle negativiteit mij de nodige energie. Na het eten heerlijk in bad gaan liggen met een ontspannend achtergrondmuziekje en een luisterboek aan en mij van alles afgesloten. Daarna zo door het bed in met de telefoon op ‘niet storen’. Heerlijk!
Donderdagochtend een heel fijne masterclass mogen ervaren van Romy Nijkamp. Aan het eind kregen we een RTT (Rapid Transformational Therapy) sessie die heel intens was. Na afloop stroomden de tranen over mijn wangen. Deze waren puur van dankbaarheid. Met de lieve woorden van Romy: “Dit gebeurt als je kunt luisteren naar jezelf.” Wauw...
Deze week was schijnbaar voor mij het teken van reflecteren en terugkijken in gesprekken met vrienden, de psycholoog en de training ‘Het punt van pijn’ en dit kwam tijdens de RTT sessie wederom naar boven.
Doordat ik afgelopen najaar na het revalidatietraject een terugval kreeg had ik steeds het gevoel dat ik gefaald had en stil stond. Maar ik werd er de laatste week door verschillende mensen op gewezen dat ik enorm gegroeid ben afgelopen jaar en nu zo anders in het leven sta dan begin vorig jaar en de twee jaar daarvoor.
En ja, ik zie het zelf inmiddels ook en ben nu trots op mijzelf, ondanks dat ik mijn ‘to do-lijstje’ niet voor de helft af heb kunnen krijgen en de studie niet zo vlotte als ik wilde.
Kijken naar wat wel lukt en goed gaat.
Vanochtend heerlijk in de zon koffie gedronken en zitten schrijven. Daar kun je toch alleen maar heel blij van worden?
Het was een intensieve en supertoffe week met mooie gesprekken en hele fijne (nieuwe maan) energie. En nu richting weekend en wat gezelligheid. Mogen we al proosten op onszelf en zonneschijn? Geniet lieve mensen!
